วันอาทิตย์ที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555

หอยปากเป็ด

                 หอยปากเป็ด
           เป็นสัตว์ทะเลโบราณที่มีลักษณะคล้ายคลึงกับหอยสองฝามาก แต่ไม่จัดอยู่ในกลุ่มหอย ฝังตัวอาศัยอยู่ในทรายเลนโดยใช้รากที่มีลักษณะเป็นดุ้นเอ็นยาวดูคล้ายหางหยั่งลงในทราย เมื่อถูกรบกวนจะหดตัวมุดลงไปในทรายเลนอย่างรวดเร็ว กินอาหารโดยการกรองเอาแพลงค์ตอนและตะกอนที่ละลายในน้ำ หายใจผ่านผิวบาง ขยายพันธุ์ด้วยการปล่อยไข่และสเปิร์มออกมาผสมกันในทะเล ตัวอ่อนกลายเป็นแพลงค์ตอนลอยในทะเล ก่อนลงพื้นเจริญเป็นตัวเต็มวัย   
หอยปากเป็ดมีเปลือกสีเขียวคล้ายหอยแมลงภู่รูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า 2 ชิ้นประกบกัน ตอนท้ายเรียวแหลมเป็นรูปสามเหลี่ยมยึดติดกับรากซึ่งเป็นมัดกล้ามเนื้อที่ยั่งลงไปในดิน ขนาดความยาวของเปลือกประมาณ 3-5 ซม. และมีรากยาวประมาณ6 ซม. บริเวณขอบเปลือกเรียงตัวกันเป็นแถว และที่อาศัยอยู่ตามธรรมชาติจะฝั่งตัวอยู่ในแนวดิ่ง ทำให้กาบทั้งสองตั้งขึ้นฝั่งอยู่ในโคลนดิน กาบซึ่งทำหน้าที่ห่อหุ้มอวัยวะภายในจะอ้าออกเล็กน้อยเพื่อให้น้ำไหลผ่านเข้าไป กรองเอาแพลงค์ตอนและอินทรียวัตถุกินเป็นอาหาร หากได้รับการรบกวนจากศัตรูมันจะหดรากฝั่งตัวจมลึกลงไป หอยรากอาศัยอยู่ตามหาดโคลน หรือบริเวณป่าชายเลน และสามารถนำมารับประทานเป็นอาหารได้



โปรง

ชื่อไทย : โปรง
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Ceriops tagalขึ้นปะปนกับตะบูน ลำต้นตั้งตรงขนาดสูงประมาณ 5 เมตร เมื่อติดผลมีลักษณะคล้ายคลึงกับฝักโกงกางใบเล็ก ต้นโปรงจะขึ้นอยู่บนพื้นดินที่ค่อนข้างแข็งในเขตเดียวกับตะบูน

ประสัก หรือ พังกาหัวสุม

           ชื่อวิทยาศาสตร์ : Bruขึ้นแทรกอยู่ในเขตป่าโกงกาง ใบมีผิวเรียบมัน ดอกประสักมีกลีบเลี้ยงสีแดง ผลมีการงอกของเมล็ดตั้งแต่ยังอยู่บนต้น ลักษณะเป็นท่อนยาวประมาณ 12 เซนติเมตร เมื่อร่วงหล่นปักลงบนพื้นดินโคลน จะงอกรากและเจริญเป็นต้นguiera gymnorrhiza

โกงกางใบใหญ่

            ชื่อวิทยาศาสตร์ : Rhizophora mucronataมีลักษณะต้นตั้งตรง และแตกกิ่งก้านเป็นพุ่มบริเวณเรือนยอด รากค้ำจุนแตกออกตรงโคนต้น ใบขนาดใหญ่เป็นมันผลสีน้ำตาล มีการงอกของเมล็ดตั้งแต่อยู่บนต้นยื่นลงมาเป็นท่อนยาวสีเขียว ขนาดยาวประมาณ 50 เซนติเมตร เมื่อร่วงหล่นลงสู่พื้นโคลน จะปักลงไปในดินและเจริญงอกขึ้นมาเป็นต้น